ΣΟΛΩΝ! ΣΟΛΩΝ! ΤΩΝ ΜΙΣΩΝ Η ΟΛΩΝ;




Με την εισήγηση νόμου που κατατέθηκε στην Βουλή και έχει ως αντικείμενο τους ηθικούς, οικονομικούς και μορφωτικούς κανόνες που οφείλουν να διέπουν την ζωή όσων συμμετέχουν στα κοινά, επιδιώκεται μία μεταρρύθμιση ανάλογη με αυτήν που εισήγαγε ο Σόλων στην Αθήνα της αρχαιότητας. Αναντίρρητα, χωρίς να εμφανίζονται αποκλίσεις από τις αρχές του Συντάγματος, η κοινότητα των πολιτικών και για λογαριασμό όλων των δημόσιων λειτουργών βρίσκεται υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει το εξής δίλημμα: υπηρέτες του συνόλου ή προνομιούχοι καπηλευτές της δημοκρατίας;
Στην εισήγηση περιλαμβάνονται κανόνες ανάλογα με τις κατηγορίες δημόσιων λειτουργών, π.χ. αιρετών ή μόνιμων πολιτικών, νομοθετών, δικαστικών, ελεγκτών. Ειδικοί κανόνες εισάγονται και για λειτουργούς του ιδιωτικού τομέα όπως π.χ. δημοσιογράφους και εκδότες. Κοινός κανόνας που αφορά όλους τους δημόσιους λειτουργούς είναι η οικονομική αποζημίωση που εξισώνεται με τον χαμηλότερο μισθό του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Κοινό κανόνα επίσης αποτελεί η υποχρεωτική συμμετοχή τόσο στην δημόσια εκπαίδευση, από την πρώτη μέχρι την τελευταία βαθμίδα, όσο και η συμμετοχή στους δημόσιους ασφαλιστικούς φορείς. Πιο συγκεκριμένα, εφόσον ένας πολίτης έχει παρακολουθήσει περισσότερο από το ένα τρίτο του χρόνου της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (π.χ. Α' έως και Γ' δημοτικού) σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, αποκλείεται από την συμμετοχή στα κοινά. Το ίδιο ισχύει αν συστηματικά νοσηλεύεται σε ιδιωτικές κλινικές εντός ή εκτός επικράτειας.
Μόνιμοι λειτουργοί μπορούν να διοριστούν πολίτες άνω των 45 ετών που έχουν συμμετάσχει σε κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες και έχουν αξιολογηθεί θετικά μέσα από συστηματικές διαδικασίες.
Προϋπόθεση για να πολιτευτεί οποιοσδήποτε είναι –πέραν των ανώτερων ή ανώτατων σπουδών– να έχει «φοιτήσει» σε μία σειρά παραγωγικών διαδικασιών. Επιγραμματικά αναφέρουμε: 1 έτος ως βιομηχανικός εργάτης, 1 έτος σε αγροτικές εργασίες, 1 έτος σε κοινωνικές υπηρεσίες, 1 έτος σε διευθυντική θέση σε μονάδα παραγωγής ή υπηρεσιών.
Σε όλους τους λειτουργούς και τους πολιτευόμενους παρέχεται υποχρεωτικά κατοικία σε περιβάλλον αντίστοιχο του επιπέδου ζωής του 50% της κοινότητας που υπηρετούν ή εκπροσωπούν. 
Όλοι οι λειτουργοί οφείλουν να κληροδοτήσουν την συνδιαχείριση της ατομικής τους ιδιοκτησίας στην Πολιτεία για όσο διάστημα ασκούν τα καθήκοντά τους.
Ειδικός φορέας συντονίζει κάθε χρόνο επιδοτούμενα ταξίδια που αποσκοπούν στην διεύρυνση της γνώσης πάνω σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής διαχείρισης.
Η κοινωνική συναναστροφή δημόσιων λειτουργών και πολιτευόμενων με εκπροσώπους κοινωνικών τάξεων, επιχειρηματίες, συνδικαλιστές κ.λπ. απαγορεύεται ρητά. Οι εισηγήσεις φορέων κατατίθενται γραπτά, μελετώνται και απαντώνται εντός χρονοδιαγράμματος.
Επιβεβλημένη η μεταρρύθμισηΟ καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Δημήτρης Θεοδώρου, σχολιάζοντας την εισήγηση νόμου ανέφερε τα εξής: 
«Χωρίς αμφιβολία το πολίτευμα έχει υποπέσει σε βαθύ τέλμα ως αποτέλεσμα της ικανότητας ισχυρών οικονομικών παραγόντων να ασκούν εξουσία καθορίζοντας εκούσια ή ακούσια τους ηθικούς όρους με τους οποίους τα άτομα σχετίζονται μεταξύ τους και διάγουν τους βίους τους.
»Το ατομικό αποθεώνεται και μεγεθύνεται ως υπέρτατος σκοπός σε βάρος του συλλογικού το οποίο καταρρακώνεται και βιάζεται λειτουργώντας στην συνείδηση του πολίτη ως ιδανικός τόπος λεηλάτησης.
»Στην ουσία αναφερόμαστε σε έναν μη πολιτισμό και μία μη κοινωνία, έννοιες οι οποίες στην κατάφασή τους προϋποθέτουν την ανάπτυξη και πρόοδο του συλλογικού.
»Κάτω από αυτές τις συνθήκες μία διαδικασία μεταρρύθμισης είναι επιβεβλημένη εφ' όσον θα στοχεύει στις γενεσιουργούς αιτίες της κοινωνικής αποσύνθεσης.
»Σε μια εποχή όπου ο «Νόμος του Θεού» δεν έχει θέση στο να επιβάλλει ένα δίκαιο ή άδικο συλλογικό πνεύμα, το κενό πρέπει να καλυφθεί από «Νόμους του Ανθρώπου» που θα πηγάζουν από την συνειδητή του προσπάθεια για συνύπαρξη και βιώσιμη ανάπτυξη – όχι κατ' ανάγκη ποσοτική, αλλά σίγουρα ποιοτική».



Περισσότερες ειδήσεις: